5e zondag van de vasten
Lezingen: Ezechiël 37.12-14, Romeinen 8.8-11, Johannes 11.1-45 (Opwekking van Lazarus)

NEEM DE STEEN WEG
Het Woord van God in de lezingen van deze zondag is zeer krachtig. In eerste lezing ontvangen we de boodschap van hoop en vertrouwen, die ons vertelt dat God ons komt helpen. Hij komt om de graven te openen en ons op te wekken. En we zullen weten dat Hij onze God is. 

Het is echter heel belangrijk op te merken dat het Woord van God een werktuig is. Het wordt ons gegeven om te gebruiken bij het oplossen van onze problemen en het aangaan van onze uitdagingen om ons geloof te koesteren en onze geest te beschermen tegen bedreigingen. We mogen niet passief zijn. We zijn geen slaven of slachtoffers van het woord van God. Het is de bedoeling dat we bekwame meesters zijn, volwassen agenten, effectieve medewerkers aan het Woord. We zijn geen hulpeloze slachtoffers, maar actieve leiders die de gereedschappen gebruiken. 

Het is de bedoeling dat we dit woord gebruiken om de angst en bezorgdheid te bestrijden die ons in het graf kunnen plaatsen, zelfs als we nog leven: de angst die onze geest en creativiteit kan bevriezen, de wanhoop die ons kan overweldigen en ons kan verlammen. 

Wanneer we passief worden en slachtoffers, en verwachten dat er iets gebeurt zonder iets te doen, worden we kwetsbaar voor de slechte medewerkers en degenen die angst, paniek en dood koesteren. Het is de bedoeling dat we met onze geest spreken, ons geloof, moed en optimisme voeden. Onze geest, zoals ons lichaam, voedt zich met de dingen die we horen, accepteren en geloven. Het wordt gevoed door onze interne gesprekken. 

Toen Jezus naar Betanië kwam, waar Lazarus al vier dagen in het graf was, vroeg Hij de mensen om de steen die het graf bedekte weg te nemen. De steen betekent ‘het is voorbij’, het betekent hopeloosheid, het betekent wanhoop, het betekent verdriet, het betekent verval. Daarom zei Martha meteen: 'Heer, hij zal nu ruiken, het is de vierde dag'. Ze probeerde Jezus tot de realiteit te brengen dat Hij te laat is, het is voorbij. 

Wat ze niet wist, is dat de realiteit van Jezus anders is en haar werkelijkheid te boven gaat. De steen beperkt je besef van realiteit, de steen sluit je op in wanhoop, de steen beperkt je zicht tot de tralies in plaats van je de sterren te laten zien, de steen verlamt je. Jezus haalt de steen niet zelf weg. Hij vraag de omstanders om de steen te verwijderen. Het is dus ons werk om de stenen te verwijderen! 
Voor sommigen van ons kan het een grote berg stenen zijn; angst, woede, zorgen, wanhoop, depressie, bitterheid, klachten, mopperen, hebzucht, twijfels, angst. 

De tweede lezing herinnert ons eraan dat als de geest van Jezus in ons is, Hij die Jezus uit de dood heeft opgewekt, ons niet in de steek zal laten. De Heer nodigt ons uit om iets te doen, een steen te verwijderen: iemand aanmoedigen, iemand steunen, iemand sterken, iemand opvrolijken. Dat kunnen we eenvoudig doen door eerst onze eigen stenen weg te halen. Net als in het geval van Lazarus, is de huidige situatie waar we op dit moment in leven een zeer ernstige zaak. Zelfs Jezus zelf huilde, iets wat Hij nauwelijks deed. Maar met het geloof in de aanwezigheid en kracht van God, met het karakter en de moed om de stenen te verwijderen, kunnen zelfs de dingen die dood zijn in ons en om ons heen nog steeds opstaan. Als je gelooft, zul je de glorie van God zien, dat was het antwoord van Jezus op Martha, dat is het antwoord van Jezus op ons. Moge Zijn glorie in ons en door ons en onder ons geopenbaard worden. Door Christus onze Heer. Amen.